اثر 12 هفته تمرین قدرتی بر سطح سرمی کمرین، پروتئین واکنشگر C و فاکتور نکروز دهنده‌ی تومـور آلفا در افراد مبتلا به سندروم متابولیک

چکیدهمقدمه: التهاب نقش مهمی در فرایندهای مقاومت به انسولین بازی می‌کند و به نظر می‌رسد واسطه‌های شیمیایی مانند کمرین در مقاومت به انسولین نقش محوری دارند. در پژوهش حاضر به بررسی اثر 12 هفته تمرین قدرتی بر سطح کمرین، CRP، TNF-α و عوامل خطرساز قلبی و متابولیکی در مردان مبتلا به سندروم متابولیک پرداخته شد. مواد و روش‌ها: 21 بیمار مبتلا به سندروم متابولیک (سن: 3/4±25/45 سال، نمایه‌ی توده‌ی بدن 32/1±53/29 (کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی به گروه‌های تمرین قدرتی (11 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرین قدرتی 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته بود. ترکیب بدنی (سی‌تی‌اسکن)، شاخص‌های متابولیکی و التهابی قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: بعد از 12 هفته تمرین قدرتی، گلوکز خون، شاخص مقاومت به انسولین(HOMA-IR)، کلسترول تام، کلسترول-LDL، تری‌گلیسرید و چربی شکمی (احشایی) به طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0P<)، به طور همزمان، غلظت سرمی کمرین و CRP در پاسخ به تمرین قدرتی نیز به طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0P<)، اما TNF-α بدون تغییر باقی‌ماند (05/0P>). نتیجه‌گیری: در این پژوهش 12هفته تمرین قدرتی موجب بهبود شاخص‌های قلبی و متابولیکی در افراد مبتلا به سندروم متابولیک شد و این بهبودی با کاهش سطح کمرین و CRP همراه بود.